kam-tăam-yôt-hít tîi Payu tăam chăn bòi bòi gôr kuu mâe jà yùu gàb Payu dtà-lòrt bpai măi chăn dtòb kăo wâa “châi kráp” mâe jà yùu gàb lûuk sà-mŏe dton-níi lûuk yang bpen dék yùu mâe àrd jà dtông dern nam-nâa lûuk pêua hâi sên-taang tîi lûuk jà dern bpai rârb-lêun tâa kâang nâa mii an-dtà-raai dai dai mâe jà dâai bpòk-bpông lûuk láe jà dâai dern nam lûuk bpai nai taang tîi dii láe mòh-sŏm
คำถามยอดฮิตที่พายุถามฉันบ่อย ๆ ก็คือ แม่จะอยู่กับพายุตลอดไปไหม ฉันตอบเขาว่า ใช่ครับ แม่จะอยู่กับพายุเสมอ ตอนนี้ลูกยังเป็นเด็กอยู่ แม่อาจจะต้องเดินนำหน้าลูก เพื่อให้เส้นทางที่ลูกจะเดินไปราบรื่น ถ้าข้างหน้ามีอันตรายใด ๆ แม่จะได้ปกป้องลูก และจะได้เดินนำลูกไปในทางที่ดีและเหมาะสม
wan nèung mêua lûuk dtoh kêun ìik nít mâe àrd jà dern kiang-khâang bpai gàb lûuk dton-nán lûuk nâa-jà mii kwaam kít bpen khŏng dtua-aeng láe lêeuk taang-dern khŏng dtua-aeng dâi láew mâe jà bpen pêaun láe tîi bprèuk-săa way-laa tîi lûuk dtông-gaan kwaam-kít-hĕn rŭu kwaam chôui-lĕua
วันหนึ่งเมื่อลูกโตขึ้นอีกนิด แม่อาจจะเดินเคียงข้างไปกับลูก ตอนนั้นลูกน่าจะมีความคิดเป็นของตัวเองและเลือกทางเดินของตัวเองได้แล้ว แม่จะเป็นเพื่อนและที่ปรึกษาเวลาที่ลูกต้องการความคิดเห็นหรือความช่วยเหลือ
mêua lûuk dtoo-khêun bpen pûu-yài láe mii ngaan tam láew dton-nán lûuk kong-jà dtông moorng-hăa krai tîi jà maa dern kiang-kâang lûuk láew mâe gôr jà dtông tŏoi òog maa dern yùu kâang lăng lûuk mâe jà koi fôw-moorng lûuk láe bpen gam-lang-jai hâi lûuk yùu sà-mŏe
เมื่อลูกโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่และมีงานทำแล้ว ตอนนั้นลูกคงจะต้องมองหาใครที่จะมาเดินเคียงข้างลูก แล้วแม่ก็จะต้องถอยออกมาเดินอยู่ข้างหลังลูก แม่จะคอยเฝ้ามองลูกและเป็นกำลังใจให้ลูกอยู่เสมอ
mêua tĕung wan nèung tîi mâe rêam nèui láe mòt-rang dton-nán mâe kong-jà dern dtaam lûuk dtòr-bpai mâi dâi ìik láew dtàe mâe gôr jà yùt yùu dtrong-níi láe morng duu lûuk yùu glai glai
เมื่อถึงวันหนึ่งที่แม่เริ่มเหนื่อยและหมดแรง ตอนนั้นแม่คงจะเดินตามลูกต่อไปไม่ได้อีกแล้ว แต่แม่ก็จะหยุดอยู่ตรงนี้และมองดูลูกอยู่ไกล ๆ
láew mêua tĕung wan nèung tîi mâe dtông jàak lork níi bpai khŏr-hâi Payu jam wái sà-mŏe wâa mâe mâi dâi jàak Payu bpai năi mâe yang yùu nai jai khŏng Payu sà-mŏe mâe jà bpai ror lûuk tîi bâan khŏng prá-jôw láew rao jà dâi jer gan ìik kráng
แล้วเมื่อถึงวันหนึ่งที่แม่ต้องจากโลกนี้ไป ขอให้พายุจำไว้เสมอว่า แม่ไม่ได้จากพายุไปไหน แม่ยังอยู่ในใจของพายุเสมอ แม่จะไปรอลูกที่บ้านของพระเจ้า แล้วเราจะได้เจอกันอีกครั้ง
Will mother stay with Payu forever?
The most commonly-asked question that Payu often asked me was whether I would stay with Payu forever? I would answer him, “Yes, I will always be with you.”
Since he was still young, mother might walk in front of him to pave the way for him to walk smoothly. If there were any danger in front, I would always protect him and also direct him in the right direction.
One day, the child grew up a little, so mother began to walk beside the child. During that time, the child should have his own thoughts and have the ability to choose his own path to walk. Hence, mother would instead be his friend and advisor whenever the child needed any opinion or help.
When the child matured into an adult and had a job, he might then be searching for someone who would walk beside him. Then, mother would take a step back and walk behind him instead, continuing to look out for him. Not only that, but I will always be an encouragement to the child.
One day, when mother began to feel tired and lacked strength, I might not be able to follow the child anymore. However, mother would stop here and continue to watch the child from a distance.
When the day came where mother had to leave Earth, mother would then ask Payu to remember that I would not leave Payu behind as mother will always be in Payu’s heart. Also, Mother would be waiting in God’s house so we would see each other again.
