ตั้งแต่พายุเป็นเด็กฉันสอนเขาเสมอว่าให้เป็นคนที่รู้จักรักและแบ่งปันแก่คนอื่น ฉันไม่เคยสอนให้เขาเห็นแก่ตัว เวลาเขาไปโรงเรียนฉันจะให้เขาเอาดินสอไปหลาย ๆ แท่ง เอายางลบไปหลาย ๆ ก้อน ฉันให้เหตุผลว่าถ้ามีเพื่อนลืมเอาดินสอหรือยางลบมา พายุจะได้เอาให้เพื่อนยืม
Dtâng-dtàe Payu bpen dèk chăn sŏrn kăo sà-mĕr wâa hâi bpen kon têe rúu-jàk rák láe bàeng-bpan gàe kon-èun chăn mâi-koei sŏrn hâi kăo hĕn-gàe-dtua way-laa kăo bpai rong rian chăn jà hâi kăo ao din-sŏr bpai lăai lăai tâeng ao yaang-lóp bpai lăai lăai gôn chăn hâi hèt-pŏn wâa tâa mii pêuan leuum ao din-sŏr rĕu yaang-lóp maa Payu jà dâi ao hâi pêuan yeuum
ฉันเล่าให้พายุฟังว่า ตอนฉันเป็นเด็ก ฉันเรียนไม่เก่ง ฉันไม่เข้าใจที่ครูสอน ฉันก็เลยทำการบ้านไม่ได้ แล้วฉันก็กลัวครูมาก ฉันไม่กล้าไปถามครู ฉันก็เลยไปถามเพื่อน ๆ ให้สอนการบ้านฉัน แต่ไม่มีใครสอนฉันหรือให้ฉันดูการบ้าน เพราะเขากลัวว่าฉันจะลอกการบ้าน เวลาสอบฉันก็สอบเกือบตกเกือบทุกวิชา โดยเฉพาะวิชาภาษาอังกฤษ
chăn lâo hâi Payu fang wâa dton chăn bpen dèk chăn rian mâi gèng chăn mâi kâo-jai têe kruu sŏrn chăn gôr loei tam gaan-bâan mâi dâi láew chăn gôr glua kruu mâak chăn mâi glâa bpai tăam kruu chăn gôr loei bpai tăam pêuan pêuan hâi sŏrn gaan-bâan chăn dtàe mâi mii krai sŏrn chăn rĕu hâi chăn duu gaan bâan prór kăo glua wâa chăn jà lôrk gaan-bâan way-laa sòrb chăn gôr sòrb gèab dtòk gèab túk-wí-chaa doi-chà-pór wí-chaa paa-săa ang-grìt
ฉันจึงสอนพายุว่า พายุต้องตั้งใจเรียนและขยันอ่านหนังสือ ถ้ามีเพื่อนคนไหนมาขอให้พายุสอนการบ้าน พายุจะต้องสอนเพื่อนด้วยความเต็มใจ
chăn jeung sŏrn Payu wâa Payu dtông dtâng-jai rian láe kà-yăn àan năng-sĕu tâa mii pêuan kon năi maa kŏr hâi Payu sŏrn gaan bâan Payu jà dtông sŏrn pêuan dôui kwaam-dtem-jai
ฉันสอนลูกเสมอว่าให้เป็น “คนดี” ให้มองเห็น “คุณค่า” ของคนอื่น เพราะคนทุกคนเกิดมาในโลกนี้ ไม่ว่าจนหรือรวย พวกเขามีค่าของความเป็นคนเหมือนกันทุกคน อย่าดูถูกคนอื่นหรือตัดสินคนอื่นเพราะแค่เขามีเงินน้อยกว่าเรา
chăn sŏrn lûuk sà-mĕr wâa hâi bpen “kon dii” hâi morng hĕn “kun-kâa” khŏng kon èun prór kon túk kon gèrd maa nai lork née mâi wâa jon rĕu roui pûak-kăo mii kâa khŏng kwaam-bpen-kon mĕuan-gan túk-kon yàa duu-tùuk kon-èun rĕu dtàt-sĭn kon-èun prór kâe kăo mii ngern nói-gwàa rao
ฉันไม่เคยสอนลูกว่าโตขึ้นจะต้องเป็น “คนรวย” การเป็นคนรวยไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่ถ้าการเป็นคนรวยที่ไม่ใช่คนดีนั่นคือสิ่งที่ฉันไม่อยากเห็นพายุเป็น
chăn mâi-koei sŏrn lûuk wâa dtoh-khêun jà dtông bpen “kon roui” gaan bpen kon-roui mâi châi mâi dii ná dtàe tâa gaan bpen kon-roui têe mâi châi kon dii nân kuu sìng têe chăn mâi yàak hĕn Payu bpen
ถ้าพายุโตขึ้นแล้วเป็น “คนดี” เขาจะตัดสินคนอื่นด้วย “คุณค่า” ของคน ๆ นั้น ฉันไม่อยากเห็นพายุโตขึ้นแล้วเป็น “คนรวย” (ที่ไม่ดี) เพราะเขาจะตัดสินคนอื่นด้วยราคาและจำนวนเงิน
tâa Payu dtoh-kêun láew bpen kon dii kăo jà dtàt-sĭn kon-èun dôui kun-kâa khŏng kon kon nán chăn mâi yàak hĕn Payu dtoh-kêun láew bpen kon roui têe mâi dii prór kăo jà dtàt-sĭn kon-èun doui raa-kaa láe jam-nuan ngern
Teach child to be a ‘good person’ and not a ‘rich person’
Since Payu was young, I always taught him to love and share with others, as well as never to be selfish. Hence, I would ask him to bring many pencils and erasers whenever he went to school. I explained to him that if any of his friends had forgotten to bring a pencil or eraser to school, Payu could always let his friend borrow his.
I often told Payu that when I was young, I had never been good in my studies and could not understand what my teacher had taught, so I was not able to do my homework. Since I was frightened of my teacher, I would not dare to ask my teacher, but instead, I would ask my friends to teach me how to do my homework. However, no one was willing to show me theirs because they were afraid I would copy their homework. As such, when I sat for my exams, I often end up failing nearly all my subjects, especially English.
I then taught Payu to be determined and diligent in his studies, as well as reading books. If he had any friends who asked him about their homework, Payu would then have to be willing to teach them.
Not only that but I also always taught him to be a ‘good person’ and to regard others as ‘someone of value,’ so he should not to look down on others. That was because regardless of being poor or rich, everyone was born equal into this world. As such, no one should look down or judge others, just because they are not wealthy.
Never had I taught my child that he must become ‘rich’ after he grew up, as it is not necessarily a good thing to be a rich person. But if he were to become a rich person with bad disposition, I would rather not see Payu like that.
If he grew up to be a good person, Payu would perceive others by their values instead. Hence, I never wish to see him grow up to be a rich person with bad disposition because he would perceive others by their wealth.